Yönetim kurullarında alınan kararların kalitesini düşüren en büyük tehlikelerden biri, kolektif düşünce tuzaklarına kapılmaktır. Farklı görüşler yerine aynı fikre odaklanıldığında, bir kurulun birçok üyesinin katkısı değer yaratmak yerine boşa gidebilir. Bu sebeple, kurul üyelerinin farklı tecrübelere sahip olması, bağımsız fikirlerini dile getirebilmesi ve fikir çeşitliliğiyle ortak bir noktaya ulaşabilecek kadar özgüvene sahip olmaları, karar kalitesini yükselten faktörlerdir.

Karar süreçlerinde yeterince alternatifin değerlendirilmemesi, sonucun olası her yönüyle analiz edilmemesi veya farklı seçeneklerin risk ve maliyetlerinin tam olarak anlaşılmaması gibi nedenler, grupların kolektif düşünce hatalarına kapılmalarına neden olabilir. Ayrıca, uygulama planlarına gereken önemin verilmemesi de bu riski artıran unsurlar arasındadır.

Bir grubun kendini her konuda üstün görmesi de bu tuzağa düşme riskini yükseltir. Özellikle uzun süredir başarıyla çalışan kurullarda bu risk daha yüksektir. Bunun önüne geçmek için, kurul içinde bazı üyelerin "şeytanın avukatı" rolünü üstlenmesi ve bağımsız uzmanların farklı görüşlerini almak, bu tuzağı engelleyebilir.

Ortak düşünce hatalarından biri de rakipleri ve uzmanları küçümsemektir. Bir yönetim kurulu, uzmanların konuyu kendileri kadar iyi değerlendiremediğini varsayarak önemli riskleri gözden kaçırabilir. Rakiplerin stratejilerini anlamak yerine onların hatalarına odaklanmak da şirketin kendi zayıf yönlerini fark etmesini engelleyebilir.

Kendi zihinsel kalıplarına uymayan bilgileri görmezden gelmek de bu hataların bir başka çeşididir. Bu nedenle, varsayımlarımıza ters düşen bilgilerin detaylı bir şekilde incelenmesini sağlamak, potansiyel riskleri daha iyi değerlendirmeye yardımcı olur.

Kendi değerlerini mutlak doğru kabul etmek, farklı bakış açılarına kapalı olmak ve bu yüzden kurul üyelerinin aynı fikirde birleşmesine neden olmak da sık yapılan bir hatadır. Bu hatanın önüne geçmek için, alınacak kararların farklı paydaşların çıkarları açısından değerlendirilmesini sağlamak gerekir.

Bir başka risk ise, takımın parçası olma uğruna farklı düşünceleri dile getirmekten çekinmektir. Özellikle, güçlü bir liderin hızla karar almayı tercih ettiği durumlarda bu risk daha belirgin hale gelir. Bu sebeple, kurul başkanlarının kendi görüşlerini en son dile getirmeleri ve farklı fikirlerin serbestçe ifade edilmesini teşvik etmeleri gerekir.

Yönetim kurullarının ortak düşünce hatasına düşmesine neden olan bir başka faktör de bilgi kirliliğidir. Bazı bilgilerin kurul üyelerine ulaşmasının engellenmesi ya da seçici bilgi paylaşımı, karar alma sürecini olumsuz etkileyebilir. Bu yüzden, farklı kaynaklardan bilgi edinmek bu riskin önüne geçebilir.

Unutulmamalıdır ki, hiç kimse tüm grup kadar akıllı değildir. Kurumlar için kritik riskler taşıyan kararların tek bir kişi yerine bir kurul tarafından alınması, kararların kalitesini artırmanın ve ortak aklı harekete geçirmenin en iyi yoludur. Bu nedenle, başta yönetim kurulu başkanı olmak üzere tüm üyelerin kolektif düşünce tuzaklarına karşı bilgili olması, alternatiflerin yeterince değerlendirildiğinden emin olunması ve dış uzmanlardan görüş alınması, bu riskleri en aza indiren yaklaşımlardır.

Sonuç olarak, ortak düşünce hatalarından korunmanın en etkili yolu, farklı bakış açılarına sahip, bağımsız ve tarafsız üyelerden oluşan bir kurul oluşturmaktır. Kurul üyelerinin zamanında bilgilendirilmesi ve farklı fikirlerin açıkça tartışılacağı bir ortam yaratılması, karar süreçlerinin sağlıklı ilerlemesini sağlayacaktır.